نگاهی به روشهای مدیریت ساخت پروژه های ساختمانی به ویژه روش امانی

«بیشتر پروژه های ساختمانی، حاصل مشارکت کارفرما (مالک، صاحب کار)، مشاور (طراح و ناظر) و سازنده (پیمانکار) است». زمانی که تصمیم به ساختن پروژه ای گرفته میشود، ضروری است که از خدمات طراح استفاده گردد. طرحی که نزدیک به اهداف پروژه مورد نظر است راهنمای مستند سازنده، که اجرا کننده ی پروژه است، خواهد بود.

«بیشتر پروژه های ساختمانی، حاصل مشارکت کارفرما (مالک، صاحب کار)، مشاور (طراح و ناظر) و سازنده (پیمانکار) است». زمانی که تصمیم به ساختن پروژه ای گرفته میشود، ضروری است که از خدمات طراح استفاده گردد. طرحی که نزدیک به اهداف پروژه مورد نظر است راهنمای مستند سازنده، که اجرا کننده ی پروژه است، خواهد بود. روابط و ترتیبات قراردادی بین این افراد ، بنا به ماهیت و اندازه پروژه تغییر می کند. در مواردی، یکی از این افراد، ممکن است دو یا حتی هر سه نقش را ایفا کند. این نقشها را باید به درستی فهمید و به دقت ارزیابی کرد تا بتوان روابط قراردادی را که منجر به کارآمدترین شیوه مدیریت پروژه می شوند، تعیین کرد.
انتخاب نوع روش انجام پروژه ها در تعاونی های مسکن همیشه محل مناقشه بوده است، هرچند قطعاً انتخاب روش انجام کار، بسیار به سازمان شرکت تعاونی بستگی دارد و شرکتها بر اساس نوع ساختارشان در این خصوص تصمیم گیری می نمایند، رایجترین روشهای قرارداد ساخت در شرکتهای تعاونی عبارتند از : 1 - پیمانی (پیمانکار کلان) 2 -مدیریت پیمان (درصدی ) 3 -امانی (تک عاملی) که می تواند با مصالح و یا به صورت دستمزدی انجام پذیرد. در روشهای پیمانی و مدیریت پیمان حضور دستگاه مشاور یا دستگاه نظارت الزامی است لیکن در روش امانی می تواند تمام مراحل توسط شرکت تعاونی انجام پذیرد، در این مقاله سعی خواهد شد روش امانی به عنوان یکی از روشهای ساخت نقد و بررسی گردد.

2598 بار مشاهده